Bimhuis, Amsterdam 23 september 2015

door: Kees Schreuders 

foto's: Maarten Mooijman

gepubliceerd in: Draai Om Je Oren

 

De dag na dit concert viel mijn oog op een krantencitaat over de kracht van taal. Toen ik het woord 'taal' verving door 'muziek' resoneerde daarin het optreden van het Jakob Bro trio: ‘Muziek kan stilte brengen als je haar de tijd geeft om te klinken én na te klinken.’

 

Dit driemanschap klinkt kwetsbaar en delicaat en dat is inderdaad de taal en toon waarmee gemusiceerd wordt. Ze doen dat echter wel zonder schroom en met zelfverzekerde zeggingskracht. Bezwerende leemtes worden langzaam doorweven met ton sur ton melodieslierten. Door z’n geduldige ingehoudenheid bereikt het een onderhuidse uitbundigheid waaraan je je als luisteraar graag laaft.

Het is muziek van het kleine gebaar. De setting op het podium is dan ook compact, zodat er dicht op de huid gespeeld kan worden. Meestromen in elkaars verkenningstochten en wachten hoe het muzikale zich ontvouwt. 

 

Jakob Bro’s eerste album als bandleider: Gefion, verscheen kortgeleden op ECM. Niet verbazingwekkend als je ziet met wie hij zoal samenspeelde: Bill Frisell, Paul Motian, Paul Bley, Tomasz Stanko, e.a.

Bro creëert met zijn schemerige flarden gitaarspel een soort fijnbesnaarde muziekwolken. Samen met de ingenieuze en knoestig spelende Thomas Morgan op bas en het poëtische spel van drummer Joey Baron, weet dit trio de pracht van verstilling te schetsen.

Daarin is er niemand die expliciet begeleidt. Alle drie spinnen zonder opdringen een eigen inbreng die zich vlecht tot een fluisterende verleiding mee te laveren op de grens van muziek en klank.

 

De focus is de schoonheid van het kleine; het subtiele; het introverte; de nuances die maar al te vaak over het hoofd worden gezien. Het lijkt een soort bezwering van de alomtegenwoordige luidheid van de wereld om ons heen. Een introspectief maaswerk dat, ondanks het losse en soms abstracte karakter, in klank en structuur blijft verrassen. Varierend tussen windstil en gretig vloeiend.

Naarmate de avond vordert wordt er ook expressiever gespeeld maar altijd met die ingehouden jubeling, die het heerlijk spannend houdt.

 

Een optreden waarvan je eigenlijk achteraf pas realiseert dat je ademloos hebt zitten luisteren naar een stille kracht die blijkbaar ver en lang naklinkt.

Een fijne avond wordt met Love Me Tender veelbetekenend afgerond.

 

• www.jakobro.com

 

Jakob Bro, Thomas Morgan, Joey Baron tijdens Umbria Jazz 2015